Bogatstvo prirode – Uvac

Iako možda nismo toga svesni, Srbija je bogata neverovatnim prirodnim lepotama. Nekada je samo potrebno izaći van grada i istražiti pejzaže koji ostavljaju bez daha.

Jedan od mnogobrojnih primera je definitivno reka Uvac. Izvire na 560 m nadmorske visine i nalazi se u jugozapadnoj Srbiji, na 16 km od Sjenice i oko 250 km od Beograda. Protiče između severnih padina
Zlatara i južnih ogranaka Javora, a uliva se u reku Lim.

Uvac je reka koja nosi mnoge tajne, od izvora ispod misterioznog ,,Krova Srbije“ – Peštera, pa do ušća u Lim. Njen kanjon je posebno poznat po svojim uklještenim meandrima, koji su nastali probijanjem reke kroz krečnjačke stene. Njihovi rtovi imaju visinu i do 100 m. Litice kanjona, biljni i životinjski svet, sastav zemljišta su samo neki od razloga zašto ovo područje često posećuju razni stručnjaci. Tako je i otkriven jedinstveni pećinski sistem, dug više od 6000 m sa brojnim dvoranama i kanalima u nekoliko nivoa.

S obzirom na to da je reka planinskog karaktera, to joj omogućava hidroenergetski potencijal, tako da su podignute tri brane. One su formirale tri veštačka jezera: Zlatarsko, Uvačko i Radoinjsko jezero. Iznad Uvačkog jezera nalazi se čuveni vidikovac Morava, koji pruža najbolji pogled na kanjon.

Deo klisure reke Uvac, površine 2717 ha, koji se prostire na nadmorskoj visini od 902 do 1276 metara, proglašen je Specijalnim rezervatom prirode Uvac, jer je prirodno stanište zaštićenih biljnih i
životinjskih vrsta. Okružena je šumama omorike i breze, livadama, proplancima, jezerima i pećinama.

Vazduh je izuzetno čist, a specifična ruža vetrova čini poseban spoj mediteranske i planinske klime. U kanjonu Uvca živi čuvena zaštićena vrsta beloglavi sup. Reč je o vrsti lešinara srednje veličine, sa rasponom krila 230 – 265 cm, prosečne mase između osam i devet kilograma. On je ,,čistač prirode”, jer se hrani uginulim životinjama i tako sprečava širenje zaraza. Ranije je često bio lovljen i trovan, međutim, sada mu je brojnost u porastu zbog unapređenja zaštite i prehranjivanja.

Piše: Sanja Dragutinović